به گزارش پایگاه خبری
دیار مینودری؛ یکی از ویژگیهای منحصربه فرد ایران زیبا، حضور اقوام متعدد با زبان، فرهنگ و گویشهای متفاوت است؛ کرد، لر، بلوچ، عرب و ترک که هر کدام زبان مخصوص خود را دارند، اما زبان فارسی مانند مادری مهربان از آنان پاسداری میکند، همین است که از آن به نام زبان مادری یاد میشود.
اما این زبان غنی که ریشه در فرهنگ اصیل ایرانی دارد، در معرض خطر جدی ورود بیحساب واژههای بیگانه است، مهمانان ناخواندهای که به دلایل مختلف سیاسی، اجتماعی و حتی اقتصادی به فرهنگ زبانی ما راه پیدا کردهاند.
در حال حاضر به دلیل پیشرفتها در حوزه ارتباطات و حرکت به سمت دهکده جهانی شدن، مردم در سراسر جهان نیاز به برقراری ارتباط به وسیله زبان دارند که در حین برقراری این ارتباط برخی واژگان از یک زبان به زبان دیگر منتقل میشوند که گاهی اوقات معادل واژگان در زبان مقصد وجود دارد ولی گوینده میل به استفاده از واژه بیگانه در زبان خود را دارد که این خود به نفوذ و ثابت شدن آن کمک میکند، البته گاهی اوقات خلا واژگانی در زبان وجود دارد که همین خود باعث ورود واژگان بیگانه به زبان فارسی میشود.
اگرچه فرهنگستان زبان و ادب فارسی تا اندازه زیادی با معادلسازی واژگان تلاش کرده تا از پدیده ورود واژگان بیگانه به زبان فارسی جلوگیری کند اما به نظر میرسد حفظ و نگهداری زبان و فرهنگ فارسی بیش از این نیازمند تلاش و توجه است چراکه این آسیب خاموش اندک اندک و به مرور زمان در زبان فارسی رخنه کرده و به طور ناگهانی باعث از بین رفتن آن میشود.
زبان فارسی نقطه اشتراک تاریخ ایران زمین
دکتر حمید عابدیها، استاد دانشگاه و مدرس زبان و ادبیات فارسی در گفتگویی ضمن هشدار نسبت پیامدهای ورود واژگان بیگانه به زبان فارسی اظهار کرد: هر زبانی در هر قوم و ملیتی اهمیت خاصی دارد اما در سرزمین فرهنگی و تاریخی ایران زبان مادری از اهمیت ویژهتری برخوردار است.
وی ادامه داد: ایران یک سرزمین چند قومیتی با چند زبان و فرهنگ متفاوت که زبان فارسی مانند نخ تسبیح، تمام قومیتها را به یکدیگر مرتبط ساخته است.
مدرس زبان و ادبیات فارسی افزود: زبان فارسی نقطه اشتراک تمام سرزمینهایی مانند افغان و تاجیک است که امروز از جغرافیای سیاسی و سرزمینی ایران جدا شده اما به لحاظ فرهنگی و تاریخی ایرانی هستند.
وی با بیان اینکه بسیاری از آثار فارسی از زمره آثار بزرگ جهان هستند، ادامه داد: شاهنامه فردوسی، گلستان و بوستان سعدی، خمسه نظامی، دیوان حافظ، آثار مولانا جلال الدین بلخی مولوی نه تنها در ادبیات ایران وزن داشته بلکه تاثیر آنها بر اذهان بشر در سراسر جهان است و اندیشمندان بزرگی به تاسی از این آثار نسبت به خلق اثری ادبی و علمی قدم برداشتند.
عابدیها خاطرنشان کرد: بهرهبرداری نسنجیده از فرهنگ و زبانهای مختلف وارد زبان مادری ایرانیان شده و تاثیر منفی آن در خط و زبان فارسی احساس میشود.
این استاد دانشگاه یادآور شد: متاسفانه این کاستی تنها متوجه عموم مردم نبوده بلکه حتی دانشجویان و فرهنگیان ادبی نیز در حال استفاده از عبارات ناآشنا و بیگانه در میان گفتگوهای خود هستند.
پرهیز از اقدامات کلیشهای در فرهنگستان و دانشکدههای زبان فارسی
وی تاکید کرد: این ترکیب ناهمگونی که زبان و خط فارسی در آن دست و پا میزند، برداشتهای سلیقهای، ترجمههای غیراصولی و غیرتخصصی از آثار و کتب بیگانه همه و همه فرهنگ زبانی ما را دچار چالش کردهاند.
مدرس زبان و ادبیات فارسی با اشاره به نقش متولی و مسئول دانشکدههای ادبیات کشور در حفظ زبان فارسی بیان کرد: در دانشکدههای ادبیات فارسی که متکفل و مسئول و متولی حفظ زبان هستند، تحقیقات و پژوهشی زیادی صورت میگیرد اما این تحقیقات بیشتر جنبه ادبی دارد تا زبانی و در اصل آنگونه که باید به رشته زبان فارسی پرداخته نشده و بیشتر تمرکز بر ادبیات آن هم کارهای کلیشهای و تکراری است.
عابدیها افزود: در مراکزی مانند فرهنگستان ادب فارسی که مسئول حفظ و نگهداشت زبان هستند، کارهایی که انجام میشود کلیشهای بوده و خیلی تخصصی نیست.
لزوم تسلط مترجمان به دستور زبان
وی تصریح کرد: متاسفانه ترجمه کتابهای غربی توسط مترجمانی انجام میشود که سواد ادبی و زبانی درستی ندارند و زبان انگلیسی، فرانسه و دیگر زبانهای بیگانه را بهتر از زبان فارسی خود میدانند.
این استاد دانشگاه اظهار کرد: مترجمی خود یک رشته تخصصی است و مترجم باید به زبان مبدا و مقصد به خوبی مسلط و مشرف باشد.
وی ادامه داد: علاوه بر اینکه شتابزدگی و رقابت رسانههای تصویری و صوتی و کتبی در انتشار مطالب سبب از هم گسیختگی زبان فارسی شده است.
عابدیها خاطرنشان کرد: محتوای رسانه ملی ایران در گذشته توسط استادان تراز اول ادبیات کنترل شده و ایرادات اصلاح میشد اما اکنون نظارتی بر این فضا وجود ندارد و بسیاری از انحرافات در زبان فارسی به گویندگان صوتی و تصویری و بازیگران فیلمها بازمیگردد.
وی تاکید کرد: برای جلوگیری از ورود زبان بیگانه و پاسداری از زبان باید یک فرآیند گمرکی برای زبان فارسی قائل شویم و آن را یک موضوع استراتژیک و حیثیتی بدانیم نه اینکه به عنوان مسئله تشریفاتی و تزیینی در نظر داشته باشیم.
مدرس زبان و ادبیات فارسی افزود: گویش و زبان فارسی به خصوص در بین نسل جدید مانند خط اصیل ایرانی رو به قهقراست و باید برای آن هرچه زودتر فکری کرد.
زنگ خطر برای خط زیبا و اصیل فارسی
عابدیها تصریح کرد: امروزه علاوه بر زبان، خط زیبا و اصیل فارسی هم در معرض خطر است، چرا که بعضی از به اصطلاح هنرمندان گرافیست فکر میکنند برای ایجاد زیبایی و جذابیت باید عجیب و غریب بنویسند و ذهنیت مخاطبان را کاملا از خط اصیل هنری ایرانی دور میکنند.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه درست نویسی باید در متن درسی لحاظ شود، تصریح کرد: متاسفانه نهادهای متولی حفظ و نگهداشت زبان فارسی طی سالهای متمادی بسیار کمکاری کردند.
مدرس زبان و ادبیات فارسی بیان کرد: محاورات و مکالمات شبکههای اجتماعی به زبان فارسی آسیب میزند و مکالمههای غلط به راحتی هنجار میشود و اگر این شرایط ادامه یابد در آیندهای نه چندان دور با متون صدسال قبل خود هم نمیتواتیم ارتباط بگیریم.
عابدیها در پایان گفت: هرکس در رابطه با پاسداشت زبان و ادبیات فارسی خود و خانوادهاش مسئول بوده و باید مانند یک موضوع حیثیتی و ناموسی در حفظ نگهداری آن بکوشد.
انتهای پیام/
منبع: صبح قزوین
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰